Natuurlijk is het leuk om naar alle nieuwe games te kijken, maar een blik terug zo nu en dan, kan ook heel erg de moeite waard zijn. Neem nou bijv. het spel Planescape: Torment. Een role-playing game, gebasseerd op de regels van het traditionele bordspel Dungeons & Dragons. Niet iedereen zal dit bekend in de oren klinken en als het je niets zegt kan je het ook overslaan, maar het dicteert deels het verloop van het spel.
Ik kan je overigens beloven dat dit een spel is dat niets lijkt op wat je tot nu toe gespeeld hebt. Grafisch is het natuurlijk achterhaald, met eenvoudige graphics en lage resoluties, maar qua sfeer is het voor mijn idee nog altijd onovertroffen. Geweldige muziek, geluids effecten en ingesproken stemmen, houdt dit spel zich vandaag nog altijd prima staande.
Maar het draait natuurlijk bij een game zoals deze, om het verhaal. Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, dit is een fantastisch verhaal. Niets van dat wereld redden, jij bent de enige/laatste hoop iemand met speciale gaven, oh nee. Je wordt wakker in een mausoleum, waar je net als dood zijnde bent binnen gebracht. Je hebt geen geheugen meer, weet niet wie je bent (je bent vanaf dat moment "The Nameless One") en je wordt gegroet door een vliegende schedel genaamd Morty, die enkele dingen over je weet.
En daar begint je avontuur, je gaat ontdekken wie je bent. Leuk voordeel: je kan niet dood. Je kan wel gevechten verliezen, maar dan ga je gewoon terug naar het mausoleum waar je wakker werd. Sterker nog, soms is het voor de voortgang van het spel nodig om dood te gaan. Zo herinner je soms iets, of krijg je een speciale gave terug. Het zorgt voor een heel apart en dynamisch verloop van het spel.
Ook zul je snel merken dat je niet op de aarde bent. Je bent in de stad Sigil, het middenpunt van allerlei dimensies die daar samenkomen, en waar geloof zo sterk is, dat als genoeg mensen er maar in geloven, het zal bestaan. Goden komen en gaan, om het maar zo te stellen. Je zult allerlei vreemde of "normale" karakters tegen komen. Sommige zullen je kennen, anderen niet. Sommigen hebben je wat te vertellen, anderen willen je beroven.
Een mooie handigheid is, dat je tijdens gevechten het spel ten alle tijden even kan pauzeren door op de spatie te drukken. Je kan zo je overzicht krijgen en zelfs commando's aan je groep geven. Als je ervoor kiest om met verschillende spreuken aan de slag te gaan, zul je ook op grafische pracht kunnen rekenen, maar let wel dat sommige spreuken jezelf en je groep ook schade kunnen toebrengen als je te dicht bij staat, dus gewoon roekeloos te werk gaan is er niet bij.
Al met al een heel mooi en diep verhaal met geweldige combat en strategische aspecten, maken dat deze game eigenlijk op alle vlakken een topper is. Ik weet heel goed dat het grafisch vandaag niet zoveel meer voorsteld, maar als je daar een beetje doorheen kan prikken, wordt je getrakteerd op een van de beste, zo niet, de beste RPG die je ooit hebt gespeeld.
-Sander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten