Alternatieve Titel: Soms raak je iets kwijt...
Dit spel uit 1987 is het eerste spel dat ik ook heb gespeeld. Ik was en jaar of 4-5 denk ik, we hadden een Headstart PC, die triomfantelijk opstartte met een Megasnelheid van 10(!)Mhz. Ik had toen eigenlijk nog geen kennis van de Engelse taal, maar dit spel heeft me geholpen met het leren ervan. Grafisch stelt het vandaag de dag natuurlijk helemaal niets meer voor, maar omdat dit mijn eerste game ooit is, heeft hij toch een speciaal plekje in mijn hart.
Het spel principe is eigenlijk dood eenvoudig. 18 ouderwetse rijmpjes, maar er ontbreekt steeds een voorwerp, of dier, om het rijmpje af te maken. Bo-beep and her sheep, of Humpty Dumpty komen ook voorbij. Bij Bo-beep is ze haar schapen kwijt, of Humpty is zijn ladder kwijt. Als je met ze praat krijg je een omschrijving en een plaatje van wat ze kwijt zijn. Het is aan de speler om deze op te lossen, wanneer je dit succesvol doet word je beloond met een leuk deuntje en het versje.
Ondanks de redelijke simpele insteek en nadat je hem 1 keer hebt voltooid weet je alle volgende keren ook hoe hij moet, bleef het een leuk spel dat ik zeker een keer of 20-30 heb uitgespeeld. Het spel wist je gewoon te pakken. De besturing was kinderlijk eenvoudig en je hoeft alleen maar te lopen, maar dat hielp het spel juist. Geen onnodige of lastig acties hoefde je te doen. De graphics wisten me destijds helemaal verliefd te maken op deze game en de muziek sloot er naadloos op aan.
Zo af en toe was het alleen een beetje puzzelen hoe je nou precies moest lopen, maar dat was de enige echt uitdaging. Ik vond het ook echt gewoon jammer dat ik klaar was, dat verklaard waarschijnlijk waarom ik hem zo vaak heb gespeeld, maar dat is eigenlijk het teken van een goeie game. Iets wat je vandaag de dag nog wel eens mist. Ja je kan het spel in 30-60 minuten uitspelen, maar games die je tegenwoordig in 8 uur uitspeeld hebben minder aantrekkingskracht om het opnieuw te doen.
-Sander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten